
“Ik weet dat ik geen verrader ben. Ik weet zeker dat ik geen verrader ben! Ik hou heel veel van mijn moederland… Omdat ik andermans verdriet, andermans pijn, andermans tragedie, een humanitaire catastrofe… geen bevrijding kan noemen. Ik kan de oorlog niet anders benoemen.”
“Om terug te keren naar Rusland heb ik nu twee opties… Stoppen met praten over het feit dat dit een oorlog is en dat dit een tragedie is. Ik weet niet hoe ik moet negeren wat ik met mijn eigen ogen zie. En ik krijg informatie van mijn Oekraïense vrienden over wat daar nu gebeurt. Liegen tegen mezelf. Liegen tegen de hele wereld. Leven in een leugen. In het beste geval. Als ze jou niet dwingen zwart wit te noemen. Opgaan in de absolute onverschilligheid. Vergeving vragen dat je de start van de “militaire operatie” niet gesteund hebt. En verder volgens de spelregels spelen die mij opgelegd worden. Dit is de enige manier om terug te keren naar Rusland zonder naar de gevangenis te moeten.”
“Over welke garanties valt er te spreken als de president van mijn land mij en de hele wereld beloofde dat er geen oorlog zou komen… We zijn vreselijk misleid.”
“Alles wat voor mij nu het moeilijkste is, is niet het moeilijkste wat er in Oekraïne gebeurt…”
“Ik heb niets verkeerd gedaan. Ik zeg alleen dat ik geen oorlog wil. Ik wil vrede. Ik wil hier niet aan meedoen… Ik wil geen keuze maken tussen Moederland en Niet-Moederland.”
[«Я знаю, что я не предатель. Я точно знаю, что я не предатель! Я очень люблю свою родину… Потому что я не смогу называть чужое горе, чужую боль, чужую трагедию, гуманитарную катастрофу чем-то от чего-то освобождающим. Я не смогу называть войну какими-то другими словами.»
«Чтобы вернуться в Россию у меня два выхода сейчас… Перестать говорить о том, что это война и что это трагедия. Я не знаю, как не обращать внимание на то, что я вижу собственными глазами. И получаю от своих украинских друзей информацию о том, что там сейчас происходит. Врать себе. Врать всему миру. Жить не по правде. Это в лучшем случае. Если не заставят чёрное назвать белым. То есть уйти в такое абсолютное безразличие ко всему. Попросить прощение за то, что я не поддержала начало военной операции. Ну и дальше по списку играть по тем правилам игры, которые мне будут диктовать. Это единственный способ вернуться в Россию, чтобы не сесть в тюрьму».
«Какие сейчас могут быть гарантии, когда президент моей страны обещал мне и всему миру, что войны не будет… Случился страшный обман.»
« Все, что для меня самое тяжелое – это не то тяжелое, что происходит на Украине…»
«Я ничего не сделала плохого. Я просто говорю о том, что я не хочу войны. Я хочу мира. Я не хочу участвовать в этом… Я не хочу делать выбор между Родиной и Неродиной.»]
Tsjoelpan Chamatova, Russisch actrice (bekend als Lara in de film Good Bye, Lenin!) // Interview op Youtube, op 21/03/2022 afgenomen door Katerina Gordejeva te Riga (Letland)
[Vertaling en transcriptie door K.Z.]
Geef een reactie