Veronika Belotserkovskaja

“Ik ben vandaag voor het eerst wakker geworden met het gevoel dat ik naar alle waarschijnlijkheid nooit meer naar huis kan terugkeren. Ik ben voor het eerst in contact gekomen met het absolute, pure kwaad. Dit GRUWELIJKS overstijgt al mijn eerdere angsten. Zo een GRUWEL heb ik nooit eerder gekend. Ze schrijven in de comments ‘stook de boel niet op’. En dat is waar, het is te laat om de boel op te stoken. Al dat gejammer op de sociale media lijkt zodanig disproportioneel met wat er gebeurt buiten, dat mijn hersenen het niet meer willen zien als realiteit. Ik weet zeker dat jullie dat gevoel prefect kennen. 

Jullie vragen: ‘Nika, wat gaan we doen?’ Ik weet wat we gaan doen. We gaan kransen uit madeliefjes vlechten, we gaan kraanvogels uit papier maken, we laten ze naar boven opstijgen en we roepen “wij willen vrede in de hemel”. Maar fuck de hemel. Omdat er één oude, levensmoeë man, verveeld door de absolute macht, die zijn gehoorzaam volk hem al 22 jaar op een schoteltje geeft, beslist heeft en gelooft dat hij de hemel is. Ik heb gisteren geprobeerd om te begrijpen wat er in zijn hoofd omgaat. En wel hierom: kan hij echt met een druk op een knopje “de mensheid uitschakelen”. Ik heb een hoop interviews met hem bekeken, en de laatste geven mij zo een eng gevoel. Hij kijkt uit het scherm alsof hij het niet tegen mensen heeft, maar rechtstreeks praat voor de geschiedschrijving. Rechtstreeks vanuit een diep hol in de grond. En hij heeft nergens schrik voor. Hij zit lekker gezellig in zijn bunker, dicht bij de hel. En hij denkt waarachtig, met alle haat voor vrijheid en met zijn imperialistisch idee-fixe, dat Oekraïne geen staat is, maar enkel een modderig sleepspoor op zijn weg naar de eeuwigheid. En dat hij Oekraïne mag uitblazen met een haal vanuit zijn keizerlijke longen. En hij begrijpt echt niet dat je dat niet mag doen, Oekraïne vernietigen. 

DE HELE WERELD IS NU OEKRAÏNE GEWORDEN. En de geschiedenis, waar hij denkt een afspraak mee te hebben, die weigert met hem te praten, ook al lukt het hem om alle getuigen uit de planeet te helpen, dan nog zal hij geen geschiedenis schrijven. Oekraïne schrijft nu geschiedenis. En de geschiedenis zal zijn “Russisch schip” tot klotezooi torpederen. 

Het antwoord op de vraag wat we gaan doen is heel simpel. Iedereen moet een keuze maken. Mijn keuze is voor mij gemaakt, door mijn door bommen bedreigde geboortestad Odessa, door mijn drie kinderen, die ik het leven schonk. Ik ga niemand, nooit, zelfs in het diepst van mijn gedachten, het recht geven om hun leven weg te nemen. 

IK STA AAN JOUW ZIJDE, OEKRAÏNE!”  

[«Я впервые сегодня проснулась с ощущением того, что, скорее всего, больше никогда не смогу вернуться домой. Я впервые в своей жизни столкнулась с абсолютным и беспримесным злом. Это СТРАШНО перекрывает все мои предыдущие страшно.

И такого СТРАШНО я раньше не знала. Мне пишут в комментариях – не разжигайте! Согласна, разжигать уже поздно. Все эти стенания в социальных сетях теперь кажутся настолько несоразмерными с тем, что сейчас происходит снаружи, что мозг мой отказывается маркировать это реальностью. Уверена, и вам это чувство теперь тоже отлично знакомо.

Вы спрашиваете: Ника, что делать? Это я знаю. Давайте, сейчас сплетем венки из ромашек, навертим бумажных журавликов и запустим их ввысь, звонко крикнув «Мы хотим Мирного Неба!». Но небу похуй. Потому что один, немолодой и уставший от жизни мужчина, заскучавший от абсолютной власти, которую ему 22 года нёс в клюве его покорный народ, решил и поверил, что он и есть это небо. Я вчера пыталась понять, что у него в голове. С очень простой целью – действительно ли он сможет нажать на кнопку «выключить человечество». Смотрела кучу интервью с ним. Последние – жуткие. Он уже обращается с экранов не к людям, а сразу напрямую к истории. Напрямую, из под километрового слоя земли. И он ничего не боится. Ему хорошо и тепло в его бункере, так близко от преисподней. И он, действительно, с его ненавистью к свободе и одержимостью имперской идей, считает, что Украина – это не государство, а так, шершавый отрезок дороги на его пути в вечность, И ее можно стереть одним своим имперским дыханием. И он, правда, не понимает, что уничтожить Украину нельзя.

ВЕСЬ МИР СЕЙЧАС СТАЛ УКРАИНОЙ. И, что история, к которой он обращается, отказалась с ним говорить, даже, если ему придётся убрать всех свидетелей с этой планеты – она промолчит. Не он сейчас меняет историю. Её меняет сейчас Украина. И это сама история послала нахуй его «русский корабль». А ответ на вопрос «что же делать» очень простой. Каждый должен сделать свой выбор.

Мой выбор сделали за меня моя родная Одесса под бомбами и трое моих сыновей, которым я подарила жизнь. И я никогда, никому, даже в мыслях, не дам право эту жизнь у них отнимать.

Я С ТОБОЙ, УКРАИНА!»]

Veronika Belotserkovskaja, foodblogster // Instagram, 28/2/2022

[Vertaald door Sam Lossy]